ورق بزن

حقيقت ، كجا مخفي بود در بين تمام چراهاي ذهني‌ات. حفره‌اي ديگر در اعماق روحي كه بي‌ترس پرواز را تجربه كرد. روزهايي شيرين كه گذشتند. به عمق ، نفوذ نكن. اندوهي است در طعم ِ مصنوعي روزهايت. زندگي تلخ بود؟ بگذار ذهن بيمارم عقده‌گشايي كند. ترحم ، دلسوزي ، توجه. ورق بزن ؛ خسته‌ات مي‌كنم.