Lens : Manca Juvan : Iranian Youth

اينكه هميشه در حسرت دوربين خوبي بودم براي ثبت هر موقعيت و لحظه مثل ِ زخم بخيه خورده‌ي بالاي ابرويم است كه جاي كمرنگي باقي گذاشته و كسي متوجه‌اش نمي‌شود اما هميشه اولين جايي است كه وقتي روبه‌روي آينه مي‌ايستم ، نگاه‌اش مي‌كنم. از اين بابت خدا را شكر مي‌كنم كه در زماني به دنيا آمدم كه هم دوربين متولد شده بود هم عكس و سينما. امشب عكس‌هاي سياه و سفيد خانم Manca Juvan را درباره‌ي ايران كه با تمركز روي جوانان بود ، ديدم. مانده‌ام اين زن كه متولد اسلووني هم هست و عكاس سال 2006 و 2007 كشورش هم انتخاب شده ، با ديدن تضادهاي اجتماعي ايران چه حالي پيدا كرده. توصيف حس و حال و پيامي كه از عكس‌هاي‌اش منتقل مي‌شود مثل توضيح ِ لذت فشردن ِ نان خامه‌اي در دهان است كه گفتن‌اش بيهوده است.